Marathi diwali greeting cards (दीपावली च्या हार्दिक शुभेच्छ्या)

As always right click to download.

Happy Diwali

Prem kaay asta? Marathi lekh

मला माझ्या मित्राने विचारले कि प्रेम म्हणझे नेमके काय ? मी त्याला सागितले की, कितीही जवळ जाणार असेल तरी गाडी सावकाश चालव आणि पोहचल्यावर फोन कर असे आईचे काळजीचे बोल म्हणजे प्रेम.... दिवाळीला स्वतःसाठी साधे कपडे न घेता मुला-मुलीसाठी त्यांच्या पसंतीचे महागातले जीन्स आणि कपडे घेणारे बाबा म्हणजे प्रेम.... कितीही मस्ती केली व रात्री लेट झाले तरी आई-बाबाना न सांगता हळूच दार उघडणारे आजी-आजोबा म्हणजे प्रेम.... कितीही वाद झाले तरी दादा जेवलास का अशी विचाणारी बहिण म्हणजे प्रेम... पगार कितीही कमी असेल तरी दिवाळी भाऊभीजला बहिणीच्या पसंतीचे घड्याळ घेणारा भाऊ म्हणजे प्रेम.... आणि या सर्वांची काळजी घेवून स्वतःची काळजी न करता सकाळी पहाटे उठून जेवणाचा डबा बनवणारी बायको म्हणजे प्रेम....

Marathi Charoli आठवणी

आठवणी सांभाळणं खूप सोपं असत,
कारण त्या मनात जपून ठेवता येतात,
पण क्षण संभाळण खूप कठीण असत,
कारण क्षणात त्यांच्या आठवणी होतात.

Kaahi shabda - Yashaswi hone

काही माणस स्वप्नात रमतात,
काही वास्तव्याशी सामना करतात ,
पण यशस्वी तेच ठरतात,
जे परिस्थितीचा सामना करून स्वप्नांना सत्यात उतरवतात .......!!!!!!!!!

Free Marathi Friendship greeting cards

A nice selection of marathi greeting cards / wallpapers from the web on the topic of friendship / Maitri. To save the images, first click on them to enlarge, and only then right click on each of the images and select "save as".

Guru pournime chya shubhechha! Happy Guru pournima

गुरु ब्रह्मा गुरु विष्णू गुरु देवो महेश्वर: |
गुरु साक्षाथ परम्ब्रःमा तस्मैश्री गुरवे नमः ||

काही मजेशीर व्याख्या - Kaahi majeshir wyakhya (funny)

काही मजेशीर व्याख्या,काही कधीतरी वाचलेल्या.

बघा आवड्तायेत का?

अनुभव - सभ्य शब्दात मांडलेल्या चुका

मोह - जो आवरला असता माणूस सुखी राहतो पण आवरला नाही तर अजून सुखी होतो

शेजारी - तुमच्या स्वतःपेक्षा ज्याला तुमच्या आयुष्याची खडानखडा माहिती असते तो

सुखवस्तू - वस्तुस्थितीत सुख मानणारा

वक्तृत्व - मिनिटा दोन मिनिटात सांगून संपणारी कल्पना दोन तास घोळवणे

लेखक - चार पानात लिहून संपणाऱ्या गोष्टीसाठी ४०० पानं खर्ची घालणारा

फ्याशन - शिंप्याच्या हातून झालेल्या चुका

पासबुक/ब्यांक्बुक - जगातील सर्वोत्कृष्ठ पुस्तकाचे नाव (जर भरपूर ब्यालेंस असेल तर)

ग्यालरी- मजल्यावरून लोकांच्या डोक्यावर कचरा फेकण्याची जागा

लेखणी - एकाच वेळी असंख्य लोकांचा गळा कापण्याचे साधन

छत्री - एकाचा निवारा, दोघांचा शॉवर बाथ

कॉलेज - शाळा आणि लग्न यामधील काळ घालवण्याचे मुलींचे एक साधन

परीक्षा - ज्ञान तपासून घेण्याचे एक 'हातयंत्र'

परीक्षा - पालक आणि शिक्षक यांच्या साडेसातीचा काळ

विश्वशांती - दोन महायुद्धांच्या मधला काळ

दाढी - 'कुरुपपणा' लपवण्याचे' रुबाबदार' साधन

थाप - आजकाल १००% लोक हि फुकटात एकमेकांना देतात

काटकसर - कंजूषपणाचे एक 'गोंडस' नाव

नृत्य - पद्धतशीरपणे लाथा झाडण्याची कला

घोरणे - नवर्याने /बायकोने केलेल्या दिवसभराच्या अन्यायाचा बदला रात्री घेण्याची निसर्गाने बहाल केलेली देणगी

मन - साली नेहमी चोरीस जाणारी वस्तू

ब्रह्मचर्य - कुठेच न जुळल्याने स्वीकारायचा मार्ग

विवाहित माणूस - जन्मठेपेचा कैदी

विधुर - जन्मठेपेतून सूट मिळालेला कैदी

श्रीमंत नवरा - चालतं बोलतं atm कार्ड

श्रीमंत बायको - अचानक लागलेली लॉटरी

IT वाला - सतत काहीतरी काम करण्याचे सोंग करणारा इसम

IT वाली - श्रीमंत नवरा मिळावा म्हणून स्पेशल ट्रेनिंग घेतलेली स्त्री

बुद्धिवादी - ज्याच्या बुद्धीविषयी चारचौघात वाद आहे असा

स्कार्फ - बॉयफ्रेंड बरोबर बाईक वरून फिरताना कोणी ओळखू नये म्हणून थोबाड लपवायचे मुलींचे एक साधन

लग्नाचा हॉल - दोन जिवांच वेल्डिंग करणारा कारखाना

मिसळपाव.कॉम - जगातील सर्व 'नमुन्यांचे' एकत्रित पणे टेस्टिंग करणारी प्रयोगशाळा

Poem: Aashru yet naahit

आज तुझी खुप आठवण येत आहे...
नकळत डोळ्याच्या कढा पाणावतात, पण...पण...अश्रु येत नाही!
जशी शरीरावर ऐखादी जखम झाल्यावर, त्यावरची खपली गळूनं पडते,
पण डाग मात्र कायम रहातो, तूझ्या आठवणीची खपली कधीच गळून पडली,
पण...पण...मनावर डाग मात्र कायम राहीला. अगदी मरेपर्यन्त,
आज तुझी खुप आठवण येत आहे...
नकळत डोळ्याच्या कढा पाणावतात, पण.......पण....अश्रु येत नाही...!

Olakhla ka sir

ओळखलत का सर मला ? पावसात आला कोणी ...
कपडे होते कर्दमलेले  केसांवरती पाणी …

क्षणभर बसला नंतर हसला, बोलला  वरती  पाहून ..
गंगामाई पाहुणी आली गेली घरट्यात राहून …
माहेरवाशीण पोरीसारखी चार भिंतीत नाचली ..
मोकळ्या हाती जाईल कशी बायको मात्र वाचली …
भिंत खचली , चूल विझली, होते नव्हते नेले ..
प्रसाद म्हणून पापण्यांमध्ये पाणी मात्र ठेवले … 

कारभारणीला घेऊन संगे सर आता लढतो आहे ..
पडकी भिंत बांधतो आहे , चिखल गाळ काढतो आहे …
खिशाकडे हात जाताच, हसत हसत उठला ..
पैसे नकोत सर जरा एकटेपणा वाटला …
मोडून पडला संसार तरी मोडला नाही कणा..
पाठीवरती हात ठेऊन नुसते 'लढ' म्हणा 

Inferences from Radheya - Ranjit Desai

Sorry for this post in English. But just because I felt like it, here goes. 
I wanted to summarize some of the nice situations in Karna's life describing some of his characteristic qualities.

1. Patience: The book shows that Karna has tremendous patience.  When Bheem is attacking Champanagari, Karna's kingdom during the time when the Pandava's are conducing the rajasuya yagna, he fights for the first day, but on the next day, he agrees to a compromise with bheem because hastinapur has informed him to do the same.

2. Love: It is clear that Karna is sincerely in love with his wife Vrushali, whom he refers lovingly as Vrushali. This true love is evident from the times when he declines initially to go to draupadi's swayamwar. When he says that he was about to be killed by the gandharvas in the war, Vrushali was the only person he remembered.

3. Does not stoop to the other person's level: When draupadi calls him a sutputra and declines to wed him, he does not cause any problems in the marriage. He says that considering the kind of lady she is she is not even eligible to become his dasi (slave). That shows that he did not do a tit - for - tat, but was able to think independently.

4. Loyalty: Despite knowing on innumerable occasions that Duryodhan is wrong, just out of friendship Karna sides with him. In some cases even when realizing that the same quality is going to result in his end. One occasion is when he goes at war with all the nearby kingdoms for making Duryodhan a powerful emperor, even at the cost of his own life. When he gives Kunti the promise (wachan) that he will not kill any of the pandavas, before the war, and only try to kill Arjun, because he had taken such a promise earlier. And he fullfills that promise even though he knows that he can get killed because of Parshurama's curse.

Where Krishna tells Karna that he is the eldest Kaunteya, and promises him to make him the emperor. He also mentions that life will be very different, he will be a proper Kshatriya, have five brothers who will worship him, and also have draupadi as his wife. He declines all of this, all for one reason,  his loyalty to Duryodhana, even though he is not the best of people in the world, it shows his quality of accepting someone as our one, even though there might be flaws in them.

5. Generousness: This one incident is a big indicator of Karna's generousness, and devotion. The time when Indra comes and takes the kawach kundal as a beggar. He happily removes them, even though he is forewarned by the Sun god that Indra will come to ask for them so that Arjun could possibly defeat him in the war. Kawach and kundal are the only things that Karna is born with that grant him divine power, and even those are given away.


6. Positivity: Even when his Kawach and kundal are taken away, Karna beautifully explains to his beloved wife Vrushali, why it is good that they are gone. The author has portrayed this very nicely.




Other instances:

+ Realizes the fall of pride: Where Karna's father Adhirath dies  - he gives a nice analogy of how life is like the charriot on the road. Even though his father tested the chariot by removing the linchpins, and the chariot is perfect, there are no guarantees of the road. He says that the test of the chariot test by removing the pins was like taking some small decision very proudly, which can result in very bad things in the end.


If you have read the book, or read other books like Mrutyunjay, please comment and feel free to add other qualities which you think showed Karna to be the great human being he was. Of course, considering that he was human he also made some errors in judgment by siding with Duryodhan. This discussion can include both.

2 oli: Bhavana

भावना ओंजलित घेउन नको जगुस,त्या व्यक्त करन्यात मजा आहे...
डोळ्यात अश्रु नेहमीच येतात,ते पुसुन हसन्यात मजा आहे..............

Maitri

ही ""मैत्री"" .
कधी कधी ओळख अलगदपणे मैत्रीमध्ये बदलते,
गप्पा रंगतात, वादही होतात, नवे नाते उमलते....
गाण्याची एखादी मैफल जशी उत्तरोत्तर रंगत जाते,
तशीच ही मैत्री आयुष्याला संगीतमय करत राहते....
...अशा मैत्रीला नियमांचे अन अटींचे बंध नसतात,
चेहरे दिसले नाही तरी मनं मात्र नक्की दिसतात....
मैत्री अशीच आहे कायम मनात जपण्यासारखी,
चिरकाळ आनंद देणाऱ्या गोड सुरेल गाण्यासारखी!!!!

Jiwhala ki ektepana

आयुष्यातील सर्वात वाईट गोष्ट म्हणजे जिव्हाळा (an attachment ), अतिशय दुख होते जेव्हा आपण तो घालवुन बसतो .... सर्व काही असून नसल्या सारखे वाटते .... नाहिका ?? :( , आयुष्यातील सर्वात चांगली गोष्ट म्हणजे एकटेपणा (a loneliness), कारण ह्यातून खूप काही आपल्याला शिकायला मिळते,........ आणि जेव्हा आपण तो घालवुन बसतो,.... ♥ आपल्याला सर्व काही मिळते ♥ .... नाहिका ?? .....

Marathi Lekh: हे बाणेदार उत्तर देणारा तो विद्यार्थी होता?

तर हि गोष्ट आहे….,
संत एक नाथांची एकदा नदीवर स्नानास गेले असता बाहेर आल्यावर एक यवन (हिरवा मुसलमान) त्यांच्यार थुंकला त्यांनी परत नदीत बुडी मारली आणि बाहेर आले. यवन परत थुंकला त्यांनी परत बुडी मारली, अस १०८ वेळा घडल नाथांनी न त्याला शिव्या शाप दिले न काही बोलले.
शिक्षकांनी हि गोष्ट वर्गात सांगितली आणि त्यांनी यावरून या गोष्टीच तात्पर्य कुणी सांगेल का….?
असा प्रश्न केला ज्याने त्याने आपापल्या बुद्धी प्रमाणे पुढील उत्तर दिली :
१- नाथ किती महान होते ते कळत
२- नाथांची क्षमाशील वृत्ती दिसून येते
३ - माणसाने कस वागाव ते हि गोष्ट शिकवत
४ - एखाद्याला जिंकायचं असेल तर प्रेमाने जिंका
५ - रागावून त्रास तुम्हालाच
६ - शिक्षा करण्याचा अधिकार तुम्हाला नाही ते काम परमेश्वरच
७ - दुसर्लाया माफ करण्यातच खरा आनंद लपला आहे

अशी एकसो एक उत्तर विद्यार्थ्यांनी दिली पण एक विद्यार्थी मात्र गप्प होता. शिक्षकांनी त्याला विचारले तू काही उत्तर देत, त्यावर तो विद्यार्थी उठून उभा राहिला आणि म्हणाला, “गुरुजी माझ्या मित्रांनी जी उत्तर दिली, ती त्यांना शिकवण्यात आलेल्या शिकवणुकी नुसारच दिली पण, नाथांची हि गोष्ट ऐकल्यावर माझ्या लक्षात आल ते अस….,
“कि हिंदू समाज तेव्हा हि निद्रिस्त होता आणि आज हि आहे “.
शिक्षक म्हणाले, “काय बोलतोस तू…?, नाथांना चूक ठरवतोस…..?”.
तो विद्यार्थी म्हणाला, “ नाही गुरुजी मी नाथांना चूक ठरवणारा कोण….?, नाथ जे काही वागले ते त्यांच्या सन्यस्त वृत्तीला साजेसच होत या कृती मुळे ते संत पदाच्या सर्वोच्च स्थानी बसले पण…?, तो यवन जेव्हा १०८ वेळा थुंकत होता त्यावेळी हिंदू समाज निष्क्रीयतेने पाहत होता. त्याला या गोष्टीचा विरोध करावा असे मुळीच वाटले नाही नाथ संत असले तर तो हिंदू समाज संत नव्हता, जर वेळीच चोप दिला असता तर तो यवन नाथांवर १०८ वेळा थुंकला नसता नाथांनी जस त्याचं काम केल तस हिंदूंनी त्याचं काम करण योग्य होत न कि,
नाथांच्या या कृतीचा चुकीचा अर्थ विचार लोकात पसरवण .

हे बाणेदार उत्तर देणारा तो विद्यार्थी होता ...

स्वातंत्र्य वीर विनायक सावरकर दामोदर

!! जय हिंद, जय महाराष्ट्र !!!
II मराठा तितुका मेळवावा, महाराष्ट्र-धर्म वाढवावा II
--
लाभले अम्हास भाग्य बोलतो मराठी । जाहलो खरेच धन्य ऐकतो मराठी ॥
धर्म, पंथ, जात एक जाणतो मराठी । एवढ्या जगात माय मानतो मराठी ॥

Sindhu tai sakpal hyaane kaahi khupte tithe gupte war mhantlelya goshti

Sudhir bhatanchi ek kavita tyaan ne mhantlya -

ghetala mi shwas jevha kanth hota kapalela

polalela pran majha bolanya adhich gela

jivanachi pretyatra thambali jevha smashani

ghetala kadhun khanda olakhichya manasani

Ani kahi changali wakye ji hyat sindhutai mhanalya :-

Deva malahasayala shikaw

Amhi kadhi radalo hoto hyacha wisar padu deu nako

Jab who aye to cheharepe rakhrakhaw tha

Magar wo nahi dekh sake jo mere dil ka ghav tha

Ajun baryach kaahi hotya.. jamlyas shrotyaan ne comments madhye lihaawya.. :)

दोन फुलपाखरे प्रेमात पडली होती

दोन फुलपाखरे प्रेमात पडली होती...एके दिवशी ते लपा-छपि खेळत होते, खेळताना .......

मुलगा फुलपाखरू :- चल एक छोटासा नवीन खेळ आपल्या दोघांच्यात ....

मुलगी फुलपाखरू :- हो चालेल !!

मुलगा फुलपाखरू :- आपल्या दोघांमध्ये, सकाळी सकाळी ह्या समोरच्या फुला मध्ये जो सर्वात प्रथम बसलेला असेल तो दुसऱ्या पेक्षा जास्त प्रेम करतो ....

मुलगी फुलपाखरू :- हो चालेल !!

दुसऱ्या दिवशी सकाळी सकाळी, मुलगा फुलपाखरू त्या फुलाच्या जवळ येऊन उभा राहिला आणि ते फुल उमलण्याची वाट पाहू लागला जेणेकरून तो तिच्या आधी त्या फुलामध्ये बसेल आणि तिला दाखवून देईल कि त्याचे तिच्यावर खूप खूप प्रेम आहे ....

थोड्याच वेळात फुल उमलले ........ पाहतो तर काय ????????????

.

.

.

.

ती मुलगी फुलपाखरू त्या उमलेल्या फुला मध्ये मरून पडली होती . कारण, रात्रभर ती त्या फुला मधेच राहिली होती फक्त ह्या वेड्या अपेक्षेने कि सकाळ होताच आणि ते फुल उमलताच ती त्या मुलगा फुलपाखरू कडे आनंदाने झेप घेईल आणि त्याला दाखवून देईल कि ती त्याच्यावर जीवापाड प्रेम करते ते ..........

Ramayya Wastawayya Shree 420 Lyrics

Complete lyrics:
Movie: Shree 420

Ramayyaa Wastaawayyaa, Ramayyaa Wastaawayyaa
Maine Dil Tuz Ko Diyaa

Naino Mein Thee Pyaar Kee Roshanee
Teree Aankhon Mein Ye Duniyaadaaree N Thee
Too Aaur Thaa, Teraa Dil Aaur Thaa
Tere Man Mein Ye Meethhee Kataaree N Thee
Mai Jo Dukh Paaoo To Kyaa
Aaj Pachhataaoo To Kyaa
Maine Dil Tuz Ko Diyaa

Us Des Me, Tere Parades Me
Sone Chaandee Ke Badale Mein Bikate Hain Dil
Is Gaanw Mein Pyaar Kee Chhaanw Me
Pyaar Ke Naam Par Hee Dhadakate Hain Dil
Chaand Taaron Ke Tale Raat Ye Gaatee Chale
Maine Dil Tuz Ko Diyaa

Yaad Aatee Rahee, Dil Dukhaatee Rahee
Apane Man Ko Manaanaa, Naa Aayaa Hume
Too Naa Aaye To Kyaa, Bhool Jaaye To Kyaa
Pyaar Kar Ke Bhoolaayaa Naa Aayaa Hume
Wahee Se Door Se Hee, Too Bhee Ye Kah De Kabhee
Maine Dil Tuz Ko Diyaa

Rasta Wohi Aur Musafir Wohi
Ek Tara Na Jane Kaha Chut Gaya
Duniya Wohi Duniyawale Wohi
Koi Kya Jane Kis Ka Jaha Loot Gaya
Meri Ankho Me Rahe Aur Jo Mujhase Kahe

Maharashtrian Waran recipe

[A] Preparing the Daal

[1] (1 Wati) daal + water to top it (approx 2 Wati).

[2]  5-6 whistles in the cooker.

[3] Haaat the daal.

 

[B] The Tadka

[1]  Warm oil in kadhai.

[2]  Add Mustard seeds(Mohari), and Hinga, Turmeric (halad).

[3] Gas on slow fire, cook for  (Tadtad) [30sec].

[4] Add chopped green chili and kadipatta. – stir , cook [20Sec]

[5] Add the chopped tomato to the daal.

[6] Pour the daal + tomato mixture into the warm oil mixture.

[7] Cook till boiling point (High fire).

   

Steps involved in cooking rice:

 [1] Collect 1 Wati Daal.

[2] Fill with double water, close the utensil with lid, load in cooker, high fire.

[3] 2 Whistles in the cooker.

[4] Rice ready.

Steps to cooking Cauliflower batata

[1] Get the oil warm in the utensil.

[2] Sort the flower, remove the base and make fine, soak in salted water. [15min]

[3] Add Mustard seeds(Mohari), and Hinga, Turmeric (halad).

[4] Gas on slow fire, cook for  (Tadtad) [30sec].

[5] Add chopped tomato and potato to the preparation and stir [30sec].

[6] Add salt, chilli powder, masala, more oil.

[7] Mix properly and make the mixture uniform.

[8] Close with a lid, top up the lid with water and cook on oil. [15min]

[9] Taste and inspect for burning at regular intervals.

[10] After confirmation switch off the gas.

[11] Garnish with coriander.

Priye

Saang malaa priye... saang, mi kaay karu...
Wiraan walwantaa saarkhya aayushyat
tujhya wina kaay jagu

Facebook Varchi Maitri

मित्रांचे कट्टे आजकाल ओसंच पडतात..
कुणी 'orkut' वर तर कुणी 'Facebook' वर जमतात..

प्रत्यक्ष भेटीत सगळेच बुचकळयात पडतात..
कारण सगळे विषय 'chat' वरच संपलेले असतात..

मग 'chat' वर भेटूच " याचं Promise होतं..
आणि संभाषणातून 'Sign out' के लं जातं. ..

'लाल' 'हिरव्या ' दिव्यांच्या गर्दित मग हरवायला होतं...
घट्ट पकडलेलया हातांनाही सैल सुटायला होतं..

'Available' आणि 'Busy' मध्ये
प्रतेकाचा status घुटमळत राहतो...
आपणहून add केलेल्या मित्रपासून लापन्यकारिता
'Invisible'चा आडोसा घेतला जातो..

ताप आल्याच आजकाल आईच्या आधी 'Facebook' ला कळत..
औषध पेक्षा 'Take Care' च्या डोसेजनीच तापालाही पळायला होतं..

मनातलं सगळं 'Facebook' वर ओकायची
मैत्रीत गरजच का असावी?
नात्यांना धरून ठेवायला
'Net''ची जाळीच का असावी?

कधीतरी वाटतं पुन्हा कट्ट्यावर जमावं..
'chat' ला गप्पानी आणि 'Smile' ना हस्यानी replace करावं..

शब्दापेक्षा सोबतीचं सामर्थ्य जास्त असतं
मैतीचं खरं समाधान खंद्यावरच्या हातात असतं....

...............एक मित्र

चला तर पूर्वी चे दिवस पुन्हा अनुभावुया ,
मैत्रीला technology पासून जपून ठेवुया ......

Maharashtra din wallpapers

As always, click to enlarge the pics.

 

Marathi prem quote: Kunitari

आयुष्याच्या प्रत्येक वळणावर सोबत कुणाची तरी हवी असते
पण असे का घडते की जेव्हा ती व्यक्ती हवी असते तेव्हाच ती आपल्या जवळ नसते..?

Ek Chotishi Kavita

“ओढ" म्हणजे काय ते जीव लावल्याशिवाय समजत नाही.
"विरह" म्हणजे काय ते प्रेमात पडल्याशिवाय समजत नाही.
"प्रेम" म्हणजे काय ते स्वत: केल्याशिवाय समजत नाही.
"पराजय" म्हणजे काय ते शत्रु कडुन हारल्याशिवाय समजत नाही.
"दु:ख" म्हणजे काय ते अपेक्षाभंग झाल्याशिवाय समजत नाही.
“सुख" म्हणजे काय ते स्वत: मध्ये शोधल्या शिवाय मिळत नाही.

विचार करा....फक्त ५ मिनिट्स

एकदा लग्न झालं की, आपलं आयुष्य सुखात जाईल असं आपल्याला वाटत असतं...
असं वाटण्याची जागा,
मूल झालं की...
मोठं घर झालं की...
अशा अनेक इच्छांच्या अंगाने वाढतच जाते .
दरम्यानच्या काळात, आपली मुलं अद्याप मोठी झालेली नाहीत . ती जरा मोठी झाली की सारं ठीक होईल , अशी आपण मनाची समजूत घालू लागतो . 

Joke: Aagrahache Nimatran (Match saathi)

CLICK ON THE IMAGE ABOVE TO ENLARGE

सौमित्र : शेवटची निघून जाताना

 तू निघून चाल्लीयेस कायमची हे कळल्यावर

अचानक लक्षात येतंय

तुझ्यावर लिहिणार होतो मी एक प्रेमकविता

तुझ्या नुस्त्या आसपास असण्यादिसण्यानेच जणू

आपोआप उमटत जातील ओळी कुठल्यातरी कागदावर

इतके माझे डोळे तुझे झाले होते

You are love...

I know that this does not go with the nature of this blog, but I could not refrain.

When you are together with that special someone, you pretend to ignore that person.

But when that special someone is not around, you might look around to find them.

At that moment, you are in love.

Although there is someone else who always makes you laugh, your eyes and attention might go only to that special someone.

Then, you are in love.

Although that special someone was supposed to have called you long back, to let you know of their safe arrival,your phone is quiet.

You are desperately waiting for the call!

At that moment, you are in love.

If you are much more excited for one short e-mail from that special someone than other many long e-mails,

you are in love.

घटना (Ghatana) - दॄष्टीकोन

घटना १ - सामान्य दॄष्टीकोन

स्थळ - अर्थातच ऑफिस

वेळ - चंद्र जांभया देत सूर्याला वर बोलावत झोपायच्या तयारीत आहे.

पार्श्वभूमी - तुम्ही नेहमीप्रमाणे असंख्य चुका केल्याने बॉसला वरून दट्ट्या मिळालाय. तोच दट्ट्या आता बॉस तुमच्याकडे घेऊन येतोय.

होळीनिमीत्त हार्दिक शुभेच्छा

रंगात रंगुनी जाऊ

सुखात चिंब न्हाऊ

जीवनात राहू दे रंग

सौख्याचे अक्षय तरंग ..

*********************************************

तनामनावर उमटले आज रंगांचे तरंग

होळी घेउनी आली विविधतेचा संग

उधळू मुक्त भावना आज रंगांच्या समवे

परस्परांवर प्रीत जडावी विसरु रुसवे फुगवे

होळीनिमीत्त हार्दिक शुभेच्छा... !!!!!!

Molkarin joke

मालकिन: काय ग... 3 दिवसांपासून कामाला नाही आलीस, तेहि न सांगता?

मोल्करिन: ओ Madam... facebook वर status update करून गेले होते की गावाला जाते म्हणून.. साहेबांनी comment पण दिली की "Come soon... Miss U!!"

Wife control (Joke)

God comes and says :-
 "I want the men to form two queues, one line for the men who had control over their women, and the other one for the men who were controlled by their women. Also, I want all the women to go away so that no man and woman can talk.

 Next time God comes back, the women are gone, and there are two lines.
The line for the men who were controlled by their women is 100 miles long, and
in the line of men who had control over their women there is only one man.
 

God gets mad and says,
"You men should be ashamed of yourselves. I created you in my image, and you were all controlled by your mates. Look at the only one of my sons who stood up and made me proud.  Learn from him!"

"Tell them, my son, how did you manage to be the only one in this line?"

 The man replies,
 
 "I don't know, my wife told me to stand here.

कामाचा ताण :एक आसन

कॉर्पोरेट स्ट्रॅटेजी...........कामाचे ओझे जास्त असल्यास खालील आसनाचा प्रयोग करुन पहा....कामाचा ताण नक्की कमी झालेला जाणवेल
१) प्रथम टेबलावरील काम थोडे बाजुला करावे...
२) ते जमत नसल्यास तुमची खुर्ची टेबलापासुन थोडी मागे घ्या..
३) डोळे मिटा..हात डोक्या मागे घ्या
४) दीर्घ श्वास घ्या
५) श्वास हळू सोडा ( असे पाच वेळा करा)
६) पुन्हा एकदा दीर्घ श्वास घ्या ( डोळे बंदच राहु द्या
७) या वेळी श्वास जोरात सोडा
८) श्वास सोडताना हात झटका
९) हात झटकताना तेव्हढ्याच त्वेशाने पुट्पुटा ............ .( खड्ड्यात जाउदे कंपनी.....)

कामाचा ताण नक्की कमी झालेला जाणवेल

हळदी कुंकू - पण राजकीय

आपल्या नवऱ्यांची भांडणं असोत किंवा मतभेद असोत, बायकांनी मात्र त्या भांडणांची सावली आपल्यावर पडू देऊ नये असं ठरविले. त्यामुळं महाराष्ट्राच्या राजकारणातील रथी-महारथी, आघाडी-युती, लातूर-बारामती या सगळ्यांच्या बायका एकत्र आल्या आणि त्यांनी हळदी-कुंकवाचा जंगी कार्यक्रम केला. हसणं, खिदळणं, खाणं, गप्पा असा कार्यक्रम धमाल रंगला. आणि मग कोणीतरी टूम काढली नाव घेण्याची. अर्थातच नाव घेण्याचा पहिला मान मुख्यमंत्र्यांच्या बायकोचा. त्यामुळं सगळ्यांनी आग्रह करून मिसेस सत्वशीला चव्हाणांना खुर्चीवर बसवलं आणि उखाण्यांच्या कार्यक्रमाची सुरुवात केली. दिल्लीत राहून असल्या कार्यक्रमांचा खरं तर त्यांना विसर पडला होता; परंतु नवऱ्याचा आदर्श बाळगून त्यांनी लगेचच इथल्या वातावरणाचा सराव करून घेतला. घसा साफ केला आणि नाव घेतलं-

इथली थंडी अशी तशीच, दिल्लीत थंडी जोरात
बिल्डर आला दारात, की पृथ्वीराज घुसतात घरात

अर्थात टाळ्यांचा प्रचंड कडकडाट झाला. मुख्यमंत्र्यांच्या बायकोच्या पाठोपाठ उखाणा घेण्याचा आपला हक्क मिसेस भुजबळ किंवा मिसेस आबा यांनी हिरावून घेऊ नये म्हणून अजितदादांच्या बायकोनं चपळाई केली आणि खुर्ची गाठली. सर्वाचं लक्ष वेधून घेतलं. आणि शांतता होताच सुनेत्रा पवार यांनी उखाणा सुरू केला-

वाट पाहायची हद्द झाली, कित्ती कित्ती वाट पाहिली
अजितरावांची आता फक्त एकच पायरी राहिली

काँग्रेस आणि राष्ट्रवादी झाल्यावर आता भाजपाला संधी मिळाली पाहिजे, असा विचार करीत प्रज्ञा मुंडे यांनी खुर्चीकडे धाव घेतली; परंतु त्याआधीच नीलम राणेंनी खुर्चीचा ताबा घेतला होता. त्यामुळं त्यांना बाजूला उभे राहावे लागले. नीलमताईंनी चारी बाजूला नजर वळवून एखाद्या फलंदाजानं फिल्डिंगचा अंदाज घ्यावा तसा अंदाज घेतला आणि मग खणखणीत आवाज लावला-
समुद्रावर वारा सुटला की नारळ-सुपारी आनंदानं झुलते
‘अहो मुख्यमंत्री’ म्हटलं की नारायणरावांची कळी खुलते

नीलमताई डौलात उठल्या आणि प्रज्ञा मुंडे खुर्चीवर बसल्या. मिसेस गडकरींनी कान टवकारले आणि त्या खुर्चीच्या जवळ सरकल्या. प्रज्ञा मुंडेंनी उखाणा घेतला-

अंगात जाकिट, खिशात पाकिट, अंगठीत  चार  खडे
गोपीनाथराव, तुम्ही धीर नका सोडू गडे

चारही बाजूंनी या उखाण्याला मोठा प्रतिसाद मिळाला आणि कांचन गडकरींनी खुर्चीत पटकन् स्वत:ला झोकून दिलं. वैदर्भी अघळपघळ स्वभावानुसार त्यांनी थेट उखाणा सुरूही केला-

नाश्त्याला वडे, जेवणात खीर, दुपारी भेळ, रात्री हॉटेलात जाऊ
तरी नितीनराव म्हणतात, सांग- मधल्या वेळेत काय खाऊ?

पुढे जाऊ की नको अशा द्विधा मन:स्थितीत असलेल्या आर. आर. आबांच्या बायकोला मीनाताई भुजबळांनी हातानं धरून आणलं आणि खुर्चीवर बसवलं. मग सुमन आबा पाटील यांनी जरा संकोचत संकोचत उखाणा म्हटला-
कुणी म्हणतं हाटेल, आन कुणी म्हणतं ढाबा
सासरी आल्यावरच कळलं, नवऱ्याला म्हणत्यात आबा

या उखाण्यानं सगळीकडेच एकच जल्लोश झाल्यावर चहासाठी कमर्शियल ब्रेक जाहीर करण्यात आला.
’ ’
ब्रेकनंतर सगळ्यांचं स्वागत वगैरे झालं आणि आबांच्या बायकोने भुजबळांच्या बायकोला खुर्चीवर बसवीत फिट्टंफाट करून टाकली. मीनाताई भुजबळांनी मनातल्या मनात भुजबळांचा धावा केला आणि नाव घेतलं-

नव्या जमान्यात, नव्यानं लिहिली पाहिजे आता एबीसी
छगनरावांच्या बाराखडीत पहिली अक्षरं ओबीसी
मीनाताई उठून राष्ट्रवादींच्या बायकांत जाऊन बसल्या तोवर रश्मी ठाकरेंनी खुर्ची गाठली. त्याचवेळी शर्मिला ठाकरेही तिथं पोचल्या. दोघींमध्ये जणू संगीत खुर्चीची स्पर्धा लागली. परंतु वैशाली देशमुख पुढे सरसावल्या आणि शर्मिलाला म्हणाल्या, ‘अगं, ती मोठी आहे तुझ्यापेक्षा.. तिचा मान पहिला.’ शर्मिलाकडे विजयी मुद्रेने पाहत रश्मीताईंनी खुर्चीवर बसत उखाणा सुरू केला-

कधी कधी बघतात माझ्याकडे ते अशा काही चेहऱ्यानं
उद्धवरावांचा काढते फोटो, मी हृदयाच्या कॅमेऱ्यानं
रश्मीताईंच्या उखाण्याला मिळालेली दाद पाहून शर्मिला ठाकरेंवरची जबाबदारी वाढली. त्यांनी साडीचा पदर कमरेला खोचत पोज घेतली आणि उखाणा मारला-

‘मराठीत म्हणतात पाच, त्याला इंग्रजीत म्हणतात फाइव्ह
सगळ्यांची भाषणं ‘डेड’ फक्त राजचंच भाषण ‘लाइव्ह’
वातावरणात राजकीय ताण संपला. खेळीमेळीनं सगळं सुरू होतं. ते पाहून वैशाली देशमुखही मोकळ्या झाल्या. त्यांनी आग्रहाची वाट न पाहता खुर्चीवर बसत नाव घेतलं-
सदा मेला टकामका बघतो, एक नंबरचा चोंबडा
कोण म्हणता? अहो, विलासरावांच्या केसांचा कोंबडा!

हास्याची लकेर सर्वत्र उमटली. अशोकराव चव्हाणांची बायको मराठीत उखाणा घ्यायला संकोचत होती. वैशालीताई म्हणाल्या, ‘अगं, इंग्रजी चालेल!’ मग त्या उठल्या-
आऊट ऑफ टेन, एकसारखे असतात नाइन
यू डोंट वरी, नाऊ अशोकराव इज फाइन

मिसेस चव्हाणांच्या या खुलाशानंतर सगळ्यांनी मिळून आग्रहानं प्रतिभा पवारांना खुर्चीत बसवलं. त्यांनीही सगळ्यांचा मान ठेवला-
बारा कोस बारामती, दहा कोस वाई
शरदरावांचं नाव घेते, सुप्रियाची आई

इथंसुद्धा त्यांनी मुलीला प्रमोट केलं.. अशी कुजबूज यावर अजितदादांच्या बायकोनं केली.