Kavita: कसं जमतं गं तुला?

एकांत क्षणी प्रेयसी होणं...

निवांत क्षणी सखी होणं...

अपयशाच्या क्षणी आई होणं...

अन यशाच्या क्षणी सहचारिणी होणं...

किती बदलतेस भूमिका

किती वेळा, कशा?

कसं जमतं गं तुला?

भूक लागली असता भाकरी होणं,

स्पर्श हवा असता रेशीम होणं,

गंध हवा असता मोगरा होणं,

अन तहान लागली असता पाऊस होणं…

कसं कळतं गं तुला?

मला काय हवंय? केंव्हा? आणि कसं?

आणि जमतं तरी कसं

असं भाकरी, रेशीम, मोगरा होणं

किंवा पाऊस होऊन कोसळणं

मला जेंव्हा हवं तेंव्हा,

मला जसं हवं तसं…

मी मात्र गृहित धरतो

मला हव्या त्या वेळी, हव्या त्या रूपात

तू असशीलच हे

तुला ‘बायको’ नावाचं लेबल लावतो

आणि 'बायकोनी असंच असलं पाहिजे'

हे मानतच जातो मनोमन

माझं हे मानणं, माझी ही गृहितं, माझ्या ह्या अपेक्षा...

ह्याही तू स्वीकारतेस मनोमन...

अन वागतेस हे सारं सारं पूर्ण करण्यासाठी

कितीही अोझं वाटलं, कितीही त्रास झाला

तरी तो मला जाणवू न देता

हे सारं सारं जगणं

Dedicated 👆to all wonderful women 👍👍

कसं जमतं गं तुला?

Ayushya - Chaar oli

Yevdhyasha Aayushyat khuuup kahi hava asata,
Pan je hava asata tech milat nasta,
Hava te milala tari khuuup kahi kami asata.....
Chandanyani bharun suddha aapala aabhal matra rikamch asata....

Ayushya Kawita - marathi wallpaper - Click on the image for larger size and to download

Aathwani poem

दहावीच्या माझ्या वर्ग मित्रांना काय हि कविता आठवते ?

आई एक नाव असत, घरातल्या घरात गजबजलेल गाव असत ,

सर्वात असते तेव्हा जाणवत नाही ,
आता नसली कुठंच तरीही नाही म्हणवत नाही .

जत्रा पांगते पाल उठतात पोरक्या जमिनीत
उमाळे दाटतात .

आई मना मनात तशीच जाते ठेऊन काही
जीवाचं जीवाला कलावं असं जाते देऊन काही .

आई असतो एक धागा वातीला उजेड
दावणारी समयीतली जागा .

घर उजळत तेव्हा तीच नसत भान
विझून गेली अंधारात कि सैरा - वैरा
धावायलाही कमी पडत रान !

पिक येतात जातात , माती मात्र व्याकुळच
तिची कधीच भागत नाही तहान
दिसत काहीच नसत डोळ्यांना
तरी खोदत गेलो खोल -खोल
कि सापडतेच अन्त्कार्णतली खान .

याहून काय निराळी आई ?
ती घरात नाही ? तर मग कुणाशी बोलतात
गोट्यातील हम्ब्रानार्या गायी ?

आई खरचं काय असते ?
लेकराची मे असते
वासराची गाय असते
दुध वरची साय असते
धरणीची ठाय असते.

आई I असते जन्माची शिदोरी
सरतही I नाही
उरतही नाही !

आई एक नाव असते
घरातल्या घरात
गजबजलेल गाव असते !

Kaahi shabda - Yashaswi hone

काही माणस स्वप्नात रमतात,
काही वास्तव्याशी सामना करतात ,
पण यशस्वी तेच ठरतात,
जे परिस्थितीचा सामना करून स्वप्नांना सत्यात उतरवतात .......!!!!!!!!!

Poem: Aashru yet naahit

आज तुझी खुप आठवण येत आहे...
नकळत डोळ्याच्या कढा पाणावतात, पण...पण...अश्रु येत नाही!
जशी शरीरावर ऐखादी जखम झाल्यावर, त्यावरची खपली गळूनं पडते,
पण डाग मात्र कायम रहातो, तूझ्या आठवणीची खपली कधीच गळून पडली,
पण...पण...मनावर डाग मात्र कायम राहीला. अगदी मरेपर्यन्त,
आज तुझी खुप आठवण येत आहे...
नकळत डोळ्याच्या कढा पाणावतात, पण.......पण....अश्रु येत नाही...!

2 oli: Bhavana

भावना ओंजलित घेउन नको जगुस,त्या व्यक्त करन्यात मजा आहे...
डोळ्यात अश्रु नेहमीच येतात,ते पुसुन हसन्यात मजा आहे..............

Maitri

ही ""मैत्री"" .
कधी कधी ओळख अलगदपणे मैत्रीमध्ये बदलते,
गप्पा रंगतात, वादही होतात, नवे नाते उमलते....
गाण्याची एखादी मैफल जशी उत्तरोत्तर रंगत जाते,
तशीच ही मैत्री आयुष्याला संगीतमय करत राहते....
...अशा मैत्रीला नियमांचे अन अटींचे बंध नसतात,
चेहरे दिसले नाही तरी मनं मात्र नक्की दिसतात....
मैत्री अशीच आहे कायम मनात जपण्यासारखी,
चिरकाळ आनंद देणाऱ्या गोड सुरेल गाण्यासारखी!!!!

Priye

Saang malaa priye... saang, mi kaay karu...
Wiraan walwantaa saarkhya aayushyat
tujhya wina kaay jagu

Mala kuni sangel ka prem kase karayche? (Marathi poem)

मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत

मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत

दिवस रात्र २४ तास फक्त तिलाच पुजयाच असत
तिच्याच आठवणीने स्वताला विसरायच असत
कॉलेज रूम रास्ता यात फक्त तिला शोधयाच असत
अन देवाकडे फक्त तिच्या दर्शानाच साकड़ घलायाच असत
हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत

जळी तळी आभाळी अन आरश्यात तिचे प्रतिबिम्ब बघायच असत
बघता बघता तिला आपण स्वताला हरवायच असत
कधी चुकून नजर भिडली तर नजरेला खाली झुकवायाच असत
अन चोरून फक्त तिला एकटक बघत बसयाच असत
हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत

ती रोज स्वप्नात येते म्हणुन रोज सजुन लवकर झोपायच असत
अन स्वप्नात सुद्धा तिला फक्त बघून दुरून हसयाच असत
रोज सकाळी हातांच्या ओंजाळीत तिला पहयाच असत
देवाच्या आधी चुकून तिचेच नाव वदयाच असत
हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत

ती समोर नसतांना तिच्यावर सिंहा सारख काव्य म्हणयाच असत
ती वर्गात येताच मग सश्या सारख बेंच खाली लापयाच असत
आपण स्वत मुद्दाम चुकून आपल्या चुकान्वर तिला हसवायाच असत
ती हसताना तिच्या हास्य मोतिंना हळूच हृदयावर झेलायाच असत
हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत

तिला सांगायला घाबरत असंलो तरी एकदा आवसान एकवटायच असत
भले ती स्वीकारो व ना स्वीकारो पाहिले प्रेम तिलाच अर्पायाच असत
हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत

Mi Aahech Ashi (Marathi Poem)

मी आहेच अशी

मी आहेच अशी मैत्री करणारी
मैत्रिसाठी वाट्टेल ते करणारी
प्रत्येक मित्राचा विश्वास जपनारी
आयुष्यभर घट्ट मैत्रिची
साथ निभावनारी

मी आहेच अशी सतत बोलनारी
मित्राना नको ते प्रश्न विचारनारी
प्रश्न विचारुन त्याना सतवनारी
उत्तरे सांग म्हणुन
तगादा लावणारी

मी आहेच अशी मस्त जगनारी
सदानाकदा स्वप्नामद्ये रमनारी
आपल्यातच आपलपन जपनारी
पण इतरांच्या आनंदासाठी
स्वतालाही विसरनारी

मी आहेच अशी मनासारख जगनारी
यशाचे शिखर चदताना हाथ देणारी
अपयशाचे घाव सोसताना सांत्वन करणारी
सुखाच्या रस्त्यावरून जाताना
आयुष्य सजवनारी

मी आहेच अशी सर्वांच ऐकनारी
आई वडील याना देव माननारी
त्यांचावर जास्त विश्वास ठेवणारी
त्यांच्या कोणत्याही निर्णयावर
समाधानी असणारी

Sudheer Moghe Poems - Man, Guntane aani Aadhar

Sudheer Moghe - Guntane
Sudheer moghe - Aadhar

Nawin marathi kawita

Marathi poem - Guru Thakur - Yalgar